In 2011 hebben partijen in en rond de Europese varkensvleessector de declaratie van Brussel ondertekend. De verklaring spreekt de ambitie uit om in 2018 in heel Europa te stoppen met het castreren van mannelijke varkens. De doelstelling is ambitieus. Niettemin zijn en worden al in veel Europese landen stappen gezet om het doel te realiseren.
De uitdagingen waar de verschillende partijen nog voor staan zijn:
1. Berengeur is vooral afhankelijk van de acceptatie door de markt. Om negatieve reacties van consumenten te voorkomen, willen sommige internationale marktpartijen per definitie geen vlees van niet gecastreerde varkens accepteren.
2. Preventieve maatregelen kunnen berengeur voorkomen. De fokkerij op specifieke genetische eigenschappen, de samenstelling van diervoeding, het management op het varkensbedrijf zijn er voorbeelden van. Sommige maatregelen kunnen snel worden ingevoerd, voor andere is nog (veel) (meer) tijd nodig.
3. Een kwaliteitscontrole in de slachtlijn is noodzakelijk om te voorkomen dat vlees met berengeur in de winkel komt. Slachterijen moeten bereid zijn te investeren in detectiesystemen en in Europa moet er overeenstemming zijn over de betrouwbaarheid van de (verschillende) methodes.
4. Gecastreerde varkens zijn minder actief dan niet gecastreerde varkens. Varkenshouders moeten leren omgaan met actievere dieren. Dat betekent dat ze en o op hun bedrijf maatregelen moeten nemen zodat varkens zich in de groep niet bovenmatig actief of agressief gaan gedragen.
5. Speciale uitdagingen doen zich voor bij bijzondere producten of productiemethodes, zoals die voor traditionele producten als Parmaham of bij de biologische varkensvleesproductie.
Boars heading for 2018
