Berengeur is een penetrante, onaangename geur die kan ontstaan bij het verwarmen van varkensvlees van niet gecastreerde varkens. De intensiteit kan verschillen. Ook zijn er verschillen tussen mensen. Waar de een het direct onaangenaam vindt, ervaart een ander het als plezierig. De gouden standaard is echter dat wanneer varkenshouders stoppen met castreren, de vleeskwaliteit voor consumenten optimaal moet blijven. Anders gezegd: de varkensvleesproductieketen moet er voor zorgen dat vlees met berengeur de consument niet bereikt. Dat vraagt om preventiemaatregelen.
Het vijfjarige programma ‘Boars heading for 2018’ heeft onderzoek gedaan naar de mogelijkheden om berengeur te ontdekken. Een belangrijke ontdekking was dat de stoffen die berengeur laten ontstaan, erfelijk zijn en door genetica goed te beïnvloeden zijn. Ook verschillende maatregelen op het varkensbedrijf kunnen van invloed zijn, zoals voersamenstelling en hygiëne maatregelen. Deze preventieve maatregelen bieden echter geen 100% garantie dat berengeur niet kan voorkomen.
De betrouwbare neus van de mens
De neus van de mens is sinds mensenheugenis de beste graadmeter voor geuren. Getrainde experts beoordelen de kwaliteit van voeding. Wijn is daarvan een goed voorbeeld. In het vijfjarig onderzoeksprogramma is voor het opsporen van berengeur het systeem van de Menselijke Neus ontwikkeld, dat in de slachtlijn een karkas test op berengeur. Inmiddels zijn miljoenen testen succesvol uitgevoerd. Geconcludeerd is dat, hoewel 100% risicovrij niet bestaat, met de HN test een goed werkend systeem beschikbaar is. Gedetailleerde informatie is rechtstreeks verkrijgbaar bij de onderzoeker. Het (Engelstalige) onderzoeksrapport en de contactgegevens van de onderzoeker, zijn beschikbaar op boars2018.com.